Μυσταγωγία, ψυχική ανάταση, υψηλή παιδεία έλλογη, υψηλή παιδεία έμμετρη…Την άλλη όψη της καρδιάς μας, βρήκαμε στη γραφή του Γιάννη Καλπούζου, μέσα από την πανέμορφη βραδιά, που ετοίμασε ο Δήμος Αγίας Βαρβάρας, τιμώντας τον εξαίρετο συγγραφέα, στο κατάμεστο Κινηματοθέατρο Γιάννης Ρίτσος, το βράδυ του Σαββάτου. Αφορμή στάθηκε η παρουσίαση του νέου του βιβλίου “Μεθυστής, Στα χώματα της Κρήτης”, ένα συγκλονιστικό ιστορικό μυθιστόρημα, που εκτυλίσσεται στη Μεγαλόνησο, κατά τα έτη 1937-1945.
Ο στενός φίλος του συγγραφέα, δήμαρχος μας Λάμπρος Μίχος, αφού μίλησε για την μοναδική αυτή εκδήλωση, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι “δοξάζω το θεό και τους δημότες μας, που μου έχουν δώσει αυτή τη μοναδική δυνατότητα ως δήμαρχος, να αποφασίζω να κάνω τέτοιες εκδηλώσεις, για τα γράμματα, για τον πολιτισμό, για τις τέχνες, γιατί έξω από τα πεζοδρόμια, τους δρόμους, τα κτίρια, πρέπει να ψάχνουμε και τον άνθρωπο ”, προλόγισε τον Γιάννη Καλπούζο, μιλώντας για το σύνολο του έργου του και την ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία του Καλπούζου, ο οποίος έχει διακριθεί και στη στιχουργική, γράφοντας τους στίχους πολλών γνωστών τραγουδιών σημαντικών ελλήνων ερμηνευτών. Αναφερόμενος στο ιστορικό μυθιστόρημα “Μεθυστή”, τόνισε τον συγκλονιστικό τρόπο γραφής, “που σου κόβεται η ανάσα”, του συγγραφέα, “παίζοντας σε ένα τρελό χορό με την αφηγηματική γλώσσα και τον αφηγηματικό λόγο”, ξεχωρίζοντας δύο από τα πολυάριθμα σημεία-αποφθέγματα του βιβλίου, «Δημοκρατία είναι η πέτρα που κρατάει ο καθένας στο χέρι του και λιθοβολεί, ενώ θα μπορούσε να χτίσει» και «Ο κιοτής τρέχει με δύο ποδάρια και ο δίμουρος με δεκατέσσερα»! Ο δήμαρχος δε, για τον συγκλονιστικό τρόπο, που περιγράφει ο Καλπούζος, τί έζησαν οι άνθρωποι που πήγαν στο Μέτωπο, είπε ότι η καθηλωτική περιγραφή του Καλπούζου, θα μπορούσε να αποτελεί τον εκάστοτε Πανηγυρικό στην Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, θυμίζοντας το “Άσμα ηρωϊκό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας” του Οδυσσέα Ελύτη, σε πεζό λόγο.
“Δικτατορία Μεταξά, το Ελληνοϊταλικό Μέτωπο, η μάχη της Κρήτης, η ανηλεής γερμανική κατοχή στο νησί και η αντίσταση. Τα φοβερά κι εγκληματικά αντίποινα των Γερμανών, η προπαγάνδα και η κατατρομοκράτηση του λαού, η κοινωνική ανισότητα, τα δόντια της πείνας, μαυραγορίτες, δωσίλογοι, καταδότες, άνθρωποι χωρίς κανέναν ηθικό και ιδεολογικό φραγμό, αλλά κι εκείνοι που, όταν στέκονται μπροστά σου, χαμηλώνεις το βλέμμα όπως στην κονταριά του ήλιου. Ξυπόλυτες αλήθειες και παπουτσωμένα ψέματα. Ανυπόταχτοι, αγωνιστές, σκιαγμένοι, υποκριτές, πολτοποιημένες συνειδήσεις, μίσος, απληστία και αχαριστία.Η ψυχή της γυναίκας που χτυπήθηκε στο αμόνι της άνοιξης και του άντρα στο αμόνι του χειμώνα, ένα ματωμένο κρουσωτό κεφαλομάντηλο κι ο μεγαλύτερος πλούτος της ζωής: Δυο μάτια να σε θωρούν με λαχτάρα.” Όλες τις προκείμενες εικόνες, μετέφεραν με συγκλονιστικό αφηγηματικό τρόπο ο Γιάννης Καλπούζος, με την αρωγή του Διευθυντή της Ανώτερης Δραματικής Σχολής Αγίας Βαρβάρας Μάξιμου Μουμούρη και των ηθοποιών της σχολής, Μπαρμιλένα Τριανταφύλλου, Μελίνα Ποτουρίδου, Τζέλλα Σφύρη, Μαρίτα Χρόνη, Δήμητρα Μπακούλα και Βίκυ Κωστοπούλου. Το μουσικό μέρος της εκδήλωσης ανέλαβαν μοναδικά, οι: Γιώργος Σκορδαλός (κρητική λύρα-τραγούδι) Ηλίας Υφαντίδης (ποντιακή λύρα-τραγούδι) και Ανδρέας Αρβανίτης (λαούτο). Το εφηβικό Τμήμα παραδοσιακών Χορών του Σχολείου Παράδοσης και Λαογραφίας του Δήμου Αγίας Βαρβάρας χόρεψε κρητικούς χορούς, ενώ ο συνταξιούχος υπάλληλος του Δήμου Νίκος Σκατζής, χόρεψε ένα ζεϊμπέκικο, προερχόμενο μέσα από τις αναφορές του “Μιχαλαριά”, ήρωα του συγγραφέα. Συντονίστρια της εκδήλωσης ήταν η κ. Αθανασία Τσιριγώτη.